عادت های کودکان

رفع عادت‌های دهانی نامناسب کودکان

1389/11/14 13:48
746 بازدید
اشتراک گذاری
عادت‌های دهانی نامناسب کودکان شامل ...

عادت‌های دهانی نامناسب کودکان شامل مکیدن انگشت، مکیدن پستانک، فشار غیر طبیعی زبان پشت دندان‌ها، جویدن ناخن، دندان قروچه و خودآزاری می‌باشد.

عادت‌های دهانی نامناسب کودکان شامل مکیدن انگشت، مکیدن پستانک، فشار غیر طبیعی زبان پشت دندان‌ها، جویدن ناخن، دندان قروچه و خودآزاری می‌باشد. عادت‌های لبی نامناسب شامل خیس کردن لب‌ها به صورت مکرر، کشیدن لب، مکیدن لب و گزیدن لب می‌باشد. حال به شرح هر یک از انواع این عادت‌ها و عوارض و نحوه پیشگیری از آن‌ها می‌پردازیم.

مکیدن انگشت یا شست
انگشت مکیدن بیشترین عادت‌های دهانی است تئوری‌های مختلفی علت مکیدن انگشت شست در کودکان را شرح می‌دهد. روان شناسان عامل روانی را قوی‌ترین علت آن می‌دانند. عوارضی که این عادت در کودکان ایجاد می‌کند شامل فاصله گرفتن دندان‌های قدامی بالا و پایین از یکدیگر، جلوزدگی بیش از حد دندان‌های قدامی بالا، تنگ شدن قوس فک بالا و ایجاد کام گنبدی و عدم رشد عرضی فک بالا می‌باشد. درمان‌ها شامل درمان یادآوری، جایزه درمانی، دستگاه درمانی و ترکیبی از یادآوری و جایزه درمانی می‌باشد.

الف_ درمان یادآوری Reminder therapy:
اولین قدم برای درمان عادت مکیدن انگشت است و برای کودکانی مناسب است که می‌خواهند این عادت را ترک کنند اما نیاز به کمی کمک برای ترک کامل عادت دارند. یادآوری آنها در نبردن انگشت به دهان می‌تواند با چسباندن یک چسب زخم روی انگشت یا مالیدن یک ماده بدطعم به انگشت یا استفاده از دستکش باشد.

ب_ جایزه درمانی Reward therapy :
یک قول نامه بین کودک و والدین یا کودک و دندان پزشک بسته می‌شود و با کودک قرار گذاشته می‌شود که در هر روزی که این عادت را انجام ندهد به او جایزه کوچکی بدهند. هرچه کودک را بیشتر در این برنامه درگیر کنیم، امکان موفقیت بیشتر خواهد بود. بدین معنی که مثلا ًاز کودک بخواهیم جدولی را تهیه کرده و تعداد دفعات مکیدن انگشت خود را در هر روز هفته در آن ثبت کند والدین باید به خاطر داشته باشند که به هیچ عنوان، کودک خود را به خاطر انجام عادت سرزنش نکنند.

پ_ دستگاه درمانی Appliance therapy :
اگر دو درمان قبلی یا ترکیبی ازآن‌ها موفقیت آمیز نبود، به این روش پناه می‌بریم. دستگاه‌های ثابتی وجود دارند که هم نقش باز کردن تنگی قوس فک بالا را دارند و هم دارای فنرهایی هستند که به عنوان یادآور برای کودک عمل می‌کنند که نتواند انگشت را به دهانش ببرد.
قابل ذکر است که اگر این عادت بعد از رویش دندان‌های ثنایای دایمی ادامه یابد ممکن است لازم باشد برای برطرف کردن وضعیت به وجود آمده درمان ارتودنسی انجام شود.

عادت مکیدن پستانک
این عادت، تغییراتی مشابه انگشت مکیدن در کودک ایجاد می‌کند، پستانک مکیدن باعث می‌شود که مرحله انتقال طبیعی از بلع نوزادی به بلع بلوغ به تعویق بیافتد. بلع نوزادی شامل قرار دادن زبان بین لثه‌های بالا و پایین می‌باشد (در کودکان دارای دندان، زبان بین دندان‌های قدامی بالا و پایین قرار می‌گیرد) در صورتی که در بلع بزرگسالان نوک زبان پشت دندان‌های قدامی فک بالا در ناحیه کام قرار می‌گیرد چنانچه کودکی تا سن سه چهار سالگی عادت مکیدن پستانک را داشته باشد، باید به دندان پزشک اطفال مراجعه کرد.
دندان پزشک بیمار مبتلا به بلع غیرطبیعی را با قرار دادن انگشت نشانه روی نوک زبان و سپس روی کام آگاه می‌کند یعنی به بیمار گفته می‌شود که اکثر مردم با قرار داردن این قسمت زبان روی این ناحیه از کام، عمل بلع را انجام می‌دهند. به بیمار می‌گوییم اکنون نوک زبانت را روی قسمت جلوی کام قرار داده و لب‌های خود را ببند و در حالی که زبان در همان وضعیت است عمل بلع را انجام دهد. این تمرین اصلاح بلع باید چهل بار در هر روز انجام شود و عمل کودک روی کارت ثبت شود. تمرین باید با مقادیر کمی آب یا لقمه‌های غذایی خشک نظیر صبحانه انجام گیرد.
در ملاقات دوم بیمار باید قادر به بلع صحیح باشد. هم اکنون قطعات آب نبات بدون قند را می‌توان برای تقویت بلع ناخودآگاه به کار برد. به بیمار یاد می‌دهیم که این قطعه از آب نبات را روی زبانش قرار داده و آنها را روی کام در وضعیت صحیح نگه دارد تا به طور کامل حل شود. از بیمارمی پرسیم که چه مدت می‌تواند آب نبات را در محل مذکور نگه دارد. از ساعتی که ثانیه شمار دارد استفاده می‌کنیم و زمان مذکور را به دقیقه و ثانیه یادداشت می‌کنیم و پس از حل شدن قطعه اول آب نبات، قطعه دوم را به فوریت در محل صحیح قرار می‌دهیم و مجددا ً زمان سنجی می‌کنیم. در مرحله اول کودک قادر به نگه داری قطعه آب نبات در محل مورد نظر تنها به مدت چند ثانیه است ولی به تدریج زمان فوق طولانی تر خواهد شد. در این مرحله یک جلسه تمرین در روز که شامل حل کردن یک قرص آب نبات به وسیله زبان می‌باشد معمولا ً رضایت بخش خواهد بود.

تنفس دهانی
این نوع تنفس تعادل نیروها و فشارهای وارد به فکین و دندان‌ها را به هم میزند و رشد فک و موقعیت دندان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هم چنین باعث می‌شود ارتفاع صورت افزایش پیدا یابد و دندان‌ها و اسکلت فک بالا جلو زده تر از فک پایین باشند، فک بالا حالت گنبدی پیدا خواهد کرد و در نتیجه به هم ریختگی منظم دندان‌ها در فک بالا اتفاق می‌افتد. اگر کودک از نظر فیزیولوژیک مشکلی در تنفس از طریق بینی نداشته باشد(مانند گرفتگی مادر زادی بینی، پولیپ و...) و فقط به صورت عادی تنفس دهانی داشته باشد، می‌توان از یک دستگاه داخل دهانی به نام oral screenاستفاده کرد. نقش این دستگاه بازدارندگی تنفس دهانی می‌باشد که باعث عادی شدن جریان هوا از راه بینی می‌شود ولی اگر مشکل فیزیولوژیکی در بینی وجود داشته باشد، ابتدا باید برطرف شود.

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)